MENU
Албит » Язмалар » Авылыбыз шәхесләре

Бабайның каберен эзләп таптык!
– Әтиемнең әтисе – Габдулла Мо­заффаров сугышка 1941 елның кө­зендә алына. Сигез ай Суслонгерда була. Әби анда ике тапкыр бара. Бабайның ачлыктан тилмергәннә­рен гел сөйли иде. Шуннан бабай­ны Смоленск янындагы фронтка җибәргәннәр. Ул анда яралана, госпитальдә ята. Савыккач, Во­ронеж шәһәренә җибәрәләр үзен. 1942 елның 19 августында шунда һәлак була.

1999 елда без, Воронеж шәһә­ренә барып, бабайның каберен эзләп таптык. Шәһәрнең үзәк военкоматында махсус журнал – полк командирының көндәлекләре саклана булып чыкты. Анда бабай­ның сугышчан юлы да язылган. «Туганнар каберлегендә күмел­де» дип, конкрет адресы да күрсә­телгән иде.

Каберлек Мәскәү – Воронеж юлында, уң якта. Анда егермеләп кешенең исем-фамилиясе язылган. Әтиебез Фәритнең кабере өстендә Коръән чыктык, туган нигездән алып килгән туфракны сиптек. Әлбәттә, бик дулкынландык…

Безнең белән әтинең энесе Фә­һим, аның улы да барды. Бабай­ны эзләүдә Фәһим абый башлап йөрде. Ул эзтабарлар оешмасына мөрәҗәгать итте. Эзли торгач, ба­бай турында шактый мәгълүмат табып биргәннәр. Менә шулай итеп әтинең дә, Фәһим абыйның да гомерлек хыялы тормышка ашты – бабай каберенә барып дога кылдылар. Кызганыч, ул көнне әби генә күрә алмады. Ул гоме­ре буе бабайны сагынып яшәде. Фронттан килгән бердәнбер хатны һәм бабайның хәбәрсез югалуы турындагы белешмәне Коръән битләре арасында саклады. «Читтә өйләнеп икенче гаилә корган булса да бәхил, бары яшәсен генә…», – дия иде.
Категория: Авылыбыз шәхесләре | Добавил: antixak (05.11.2018)
Просмотров: 397 | Рейтинг: 0.0/0
Всего комментариев: 0
ComForm">
avatar